ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ, ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ - Paul Verlaine

ΣΕΛΗΝΟΦΩΣ,  Claire de lune, Paul Verlaine

Eίναι η ψυχή σου το τοπίο που επιλέγουν

κομψές στολές και μάσκες να διαβούν,

το φλάουτό τους παίζουνε, χορεύουν,

κι όμως μια θλίψη στα κουστούμια που φορούν.

ΔΙΗΓΗΜΑ, Το σεντούκι με τα βότσαλα

Η Μαριάνθη δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Βγήκε έξω από το σπίτι και περπάτησε προς τη θάλασσα.  Η νύχτα ήταν υπέροχη και συνάμα αβάσταχτη.  Ήταν το τρίτο καλοκαίρι μακριά του.  Δεν βόλεψε ο καιρός να συναντηθούν νωρίτερα.  Μόνο της έστελνε μηνύματα πως θα γυρίσει, κι όταν γίνει αυτό, θα’ ναι μαζί για πάντα.  «Για πάντα, για πάντα, για πάντα» ψιθύρισε σφίγγοντας ένα διπλωμένο κομμάτι χαρτί στην καρδιά της.  Έκλεισε τα μάτια ν’ απολαύσει τη μορφή του και για μια στιγμή κόντεψε να σκάσει η καρδιά της.

-          Τι θα πει «για πάντα»; ρώτησε ένα ψαράκι τη μαμά του.

-          Θα πει πως πιάνεις το χρόνο, τον πλάθεις στην παλάμη σου, τον κάνεις μικρό σαν βότσαλο και τον βάζεις στην τσέπη σου.  Τον πρώτο καιρό είναι βαρύς μα ύστερα τον κουβαλάς ευχάριστα.  Στο τέλος, σαν τον πιάνεις και τον κοιτάς δροσίζεται το χέρι σου και γίνεσαι κι εσύ βότσαλο στην αμμουδιά.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΒΙΒΛΙΩΝ, Ελύτης, Η Μαρίνα των Βράχων

[...]

Άκουσε ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
'Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι,
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
'Η για να πας καβάλα στο μαΐστρο.
Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου."

ΠΑΙΔΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΠΑΙΔΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

 

Η παιδική λογοτεχνία διακρίνεται από αυτή των ενηλίκων καθώς το αναγνωστικό της κοινό είναι σαφώς διαφορετικό. Από την ετυμολογία και μόνο του όρου καθορίζεται πως τα άτομα που θα τη διαβάσουν θα είναι παιδιά. Υπάρχουν διάφοροι ορισμοί οι οποίοι συγκλίνουν στο ότι η παιδική λογοτεχνία είναι το σύνολο των αισθητικά δικαιωμένων προφορικών ή γραπτών έργων ενηλίκων τα οποία διδάσκουν και ψυχαγωγούν τα παιδιά.[1] Παλαιότερα, ο διδακτισμός στην παιδική λογοτεχνία ήταν έντονος, αν όχι αυτοσκοπός. Πλέον, οι περισσότεροι ιστορικοί της παιδικής λογοτεχνίας όπως η Mary F. Thwaite, η Patricia Demers, ο Gordon Moyles και ο John Newbery

ΚΑΘΕ ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΄Αγγελος

Μεταξύ θεού και ποίησης

είναι που υποφέρουν οι άγγελοι

 την ανυπαρξία τους